从幸秦川赋鸷兽诗

cóng xìng qín chuān fù zhì shòu shī
从幸秦川赋鸷兽诗

yán xià nián nián zì qǐn é, shēng líng cān jìn yì rú hé.
岩下年年自寝讹，生灵餐尽意如何。
zhǎo yá zhòng hòu mín suí jiǎn,
爪牙众后民随减，
xī hè shēn lái gǔ yǐ duō.
溪壑深来骨已多。
tiān zǐ jì gāng yóu bèi nòng, kè rén qióng dú gù nán guò.
天子纪纲犹被弄，客人穷独固难过。
cháng tú mò guài wú rén jī, jǐn bèi shān wáng léng shā tā.
长途莫怪无人迹，尽被山王棱杀他。